آنفلوآنزا
آنفلوآنزا یا Flu یک بیماری واگیردار است که توسط ویروس‌های خانواده ارتومیکسوویریده ایجاد می‌شود. این ویروس‌ها می‌توانند در انسان، پرنده و خوک عفونت ایجاد کنند. آنفلوآنزا معمولاً باعث عفونت حاد دستگاه تنفسی می‌شود و می‌تواند شدت متفاوتی از خفیف تا جدی داشته باشد.
علل آنفلوآنزا
آنفلوآنزا از طریق قطرات تنفسی که در هوا پخش می‌شوند، منتقل می‌شود. وقتی یک فرد مبتلا به آنفلوآنزا سرفه یا عطسه می‌کند، قطرات حاوی ویروس به فاصله چند متری در هوا پخش می‌شوند و می‌توانند توسط دیگران تنفس شوند. همچنین اگر یک فرد با دست‌های آلوده به ویروس، بینی، دهان یا چشم‌های خود را لمس کند، ممکن است به آنفلوآنزا مبتلا شود.
علائم آنفلوآنزا
علائم آنفلوآنزا معمولاً یک تا دو روز پس از آلودگی شروع می‌شوند و می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
– تب و لرز
– سردرد
– درد عضلانی
– خستگی و بی‌حالی
– سرفه خشک
– گلودرد
– آبریزش یا گرفتگی بینی
– اسهال و استفراغ (بیشتر در کودکان)
علائم آنفلوآنزا معمولاً برای یک تا دو هفته ادامه دارند، اما سرفه ممکن است طولانی‌تر باقی بماند. برخی از افراد ممکن است به آنفلوآنزا مبتلا شوند، اما علائمی نشان ندهند. این افراد می‌توانند ویروس را به دیگران منتقل کنند.
روش‌های تشخیص آنفلوآنزا
برای تشخیص آنفلوآنزا، پزشک معمولاً بر اساس علائم و شرایط بیمار تشخیص می‌دهد. در برخی موارد، ممکن است نیاز باشد که یک آزمایش خاص برای تایید وجود ویروس انجام شود. این آزمایش می‌تواند شامل گرفتن نمونه از بینی یا گلو با یک سواپ باشد. نمونه‌ها سپس به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند و برای شناسایی ویروس آنفلوآنزا آزمایش می‌شوند.
درمان آنفلوآنزا
آنفلوآنزا معمولاً به صورت خود به خود بهبود می‌یابد، اما برخی از روش‌های درمان می‌توانند کمک کنند به:
– کاهش علائم
– کوتاه کردن مدت بیماری
– جلوگیری از عوارض
این روش‌ها عبارتند از:
– استراحت کافی
– مصرف آب و مایعات فراوان
– مصرف داروهای ضد تب و ضد درد مانند پاراستامول (استامینوفن) یا ایبوپروفن
– مصرف داروهای ضد آلرژی یا ضد سرفه برای کاهش آبریزش یا گرفتگی بینی و سرفه (ستیریزین، دیفن‌هیدرامین، دکسترومتورفان و…)
– استفاده از بخور یا اسپری بینی برای باز کردن بینی و تنفس راحت‌تر
– استفاده از زنجبیل، عسل، آبلیمو یا چای سبز برای آرامش گلو و کاهش التهاب
– مصرف داروهای ضد ویروسی مانند اسلتامیویر (تامی‌فلو)، زانامیویر یا پرامیویر که می‌توانند شدت و مدت زمان بیماری را کاهش دهند، اما فقط در صورتی که در یک تا دو روز اول شروع علائم مصرف شوند. این داروها باید توسط پزشک تجویز شوند و ممکن است عوارض جانبی داشته باشند.
پیشگیری از آنفلوآنزا
برای پیشگیری از آنفلوآنزا، می‌توان از روش‌های زیر استفاده کرد:
– واکسن آنفلوآنزا می‌تواند احتمال ابتلا به آنفلوآنزا را کاهش دهد و در صورت ابتلا، شدت و مدت زمان بیماری را کمتر کند. واکسن آنفلوآنزا باید هر ساله تجدید شود، زیرا ویروس آنفلوآنزا ممکن است هر ساله تغییر کند. با این حال استفاده از آن در صورت صلاحدید پزشک باشد.
– رعایت اصول بهداشتی مانند شستن دست‌ها با آب و صابون یا استفاده از مواد ضدعفونی کننده دست‌ها برای از بین بردن ویروس‌ها. همچنین استفاده از ماسک یا دستمال برای پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه برای جلوگیری از پخش قطرات تنفسی. از تماس نزدیک با افراد مبتلا به آنفلوآنزا یا علائم آن خودداری کنید. از اشتراک‌گذاری لوازم شخصی مانند لیوان، قاشق و… با دیگران پرهیز کنید.
– تقویت سیستم ایمنی بدن با رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم، خواب کافی و مصرف مکمل‌های مفید مانند ویتامین C و زینک. سیستم ایمنی بدن می‌تواند با ویروس‌های آنفلوآنزا مبارزه کند و از عفونت جلوگیری کند.
