بیماری‌های خونی,بیماری‌های روماتولوژی,بیماری‌های کلیوی

اوریک اسید در آزمایش خون چیست؟

اوریک اسید، محصول نهایی متابولیسم پورین‌ها در بدن است. پورین ماده‌ای است که در مواد غذایی مانند گوشت و جگر‌ وجود دارد. سطوح بالای اوریک اسید می‌تواند منجر به بیماری‌هایی مانند نقرس و سنگ کلیه شود و حتی با بیماری‌های قلبی-عروقی و دیابت مرتبط است.

غلظت اسید اوریک سرم بیشتر از ۶ میلی‌گرم در دسی‌لیتر برای زنان، ۷ میلی‌گرم در دسی‌لیتر برای مردان و ۵.۵ میلی گرم در دسی‌لیتر برای نوجوانان (زیر ۱۸ سال) بالا در نظر گرفته می‌شود.

هیپراوریسمی (اسید اوریک بیشتر از حد طبیعی در خون) ممکن است نتیجه افزایش تولید اسید اوریک، کاهش دفع اسید اوریک یا هر دو باشد.

این مشکل می‌تواند در نتیجه یک نقص آنزیمی، برخی بیماری‌های خونی، مصرف بیش از حد الکل، بیماری پسوریازیس، برخی بیماری‌های کلیه، دهیدریشن، چاقی و… بروز کند یا عارضه‌ی داروهای مصرفی (مثل بعضی دیورتیک‌ها) باشد.

هایپراوریسمی ممکن است هیچ علامتی در فرد ایجاد نکند، اما شایع‌ترین پیامد آن می‌تواند رسوب کریستال‌های اوریک اسید در مفاصل و برخی بافت‌های بدن باشد که به آن نقرس می‌گوییم، شرایطی که باعث ایجاد درد و التهاب مفاصل می‌شود. همچنین سطح بالای اوریک اسید ریسک ایجاد سنگ‌های اوریک اسیدی را افزایش می‌دهد.

اما همیشه سطوح بالای اوریک اسید نیاز به درمان ندارد و همه‌ی افراد مبتلا به هایپراوریسمی دچار نقرس نمی‌شوند.

به افراد دچار هایپراوریسمی توصیه می‌شود رژیم غذایی حاوی پورین کم‌تر داشته باشند. برای مثال گوشت قرمز، گوشت فراوری‌شده (سوسیس)، جگر، قلوه، ماهی تن، میگو، غذاهای چرب، الکل، نوشیدنی‌های قندی حتی‌الامکان استفاده نکنند. به علاوه ورزش و کنترل وزن نیز بسیار کمک‌کننده هست. همچنین یک سری داروهایی که ممکن است باعث اسید اوریک بالا شوند توسط پزشک قطع یا جایگزین می‌شوند. توصیه می‌شود که آب بیشتری بنوشند و در صورت وجود مشکل یبوست، این مشکل نیز باید با دارو برطرف شود.

اما در مواردی که اوریک اسید بالا علامت ایجاد کرده باشد (مثلاً نقرس یا سنگ کلیه) یا مقادیر خیلی بالای اوریک اسید ممکن است نیاز به مصرف داروی کاهنده اوریک اسید مثل آلوپورینول یا فبوکسوستات وجود داشته باشد.

به طور کلی با توجه به علل متفاوت و مهمی که ممکن است باعث سطح اوریک اسید بالا شود، تفسیر و درمان آن را حتماً به پزشک معالج خود بسپارید.

Author Image
احسان شیخی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *